Ιβάνοφ, Βσέβολοντ Βιατσεσλάβοβιτς

(Vsevolod Vyacheslavovich Ivanov, Ίρτις, Σιβηρία 1895 – Μόσχα 1963). Ρώσος συγγραφέας. Ύστερα από μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, κατά την οποία πολέμησε ως ερυθρός παρτιζάνος και άσκησε διάφορα επαγγέλματα, καθιερώθηκε (μετά το 1920) ως ένας από τους πιο πρωτότυπους συγγραφείς της επαναστατικής περιόδου. Έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα: Παρτιζάνοι, Το θωρακισμένο τρένο αρ. 1469, Γαλάζια άμμος (1922), Η επιστροφή τουΒούδα (1923), Μυστήριο μυστηρίων (1927). Σε αυτά βρίσκει έκφραση ένας κόσμος έξω από τον πολιτισμό, αρχέγονος και αυθεντικός, που θυμίζει τον κόσμο του Γκόρκι (στις αρχές του) και του Λόντον. Μετά το 1932 ο Ι. έγραψε ακόμα πολλά αξιόλογα έργα, αλλά η παραγωγή του δεν ήταν πια τόσο δημιουργική.